ایفای نقش         Role playing

ایفای نقش یکی دیگر از روشهای آموزشی است که برای تجسم عينی موضوعات و دروسی که برای نمايشنامه مناسب هستند، مفید می‏باشد. از مزایای این روش آموزشی می توان به موارد زیر اشاره کرد :

- برقراری ارتباط عاطفی فراگیران با ايفاگران نقش و احساس کردن خود در صحنه .

- تجربه نقش های متفاوت در محیطی امن مخصوصا برای کودکان و نوجوانان.

- نشان دادن پاسخهای متعدد به موقعیتهای خاص مانند پاسخ نَه به رفتارهای پرخطر.

- یافتن راه حل هائی برای موقعیتهای پرتعارض در محیطی امن.

مربیان عزیز می توانند از محتوای بسته آموزشی و داستانهای موجود در آنها برای نوشتن متن ایفای نقش و انجام سایر اقدامات اجرایی بهره گیرند .

مراحل اجرایی ایفای نقش:

1.  تعيين موضوع و نوشتن آن به صورت نمايشنامه

2.  فراهم کردن شرايط و امکانات لازم

3.  تعيين و تمرین نقش هايي که بايد ايفا شوند.

4.  توضيح مختصر درباره موضوع و هدف برای فراگيران

5.  اجرای نمايش

6.  بحث درباره محتوا، چگونگی اجرای نمايش و نتايج آن .

برای ارتقای کیفیت آموزش در شیوه آموزشی ایفای نقش باید نکات زیر را رعایت نمود:

1.  راهنمایی ها و آموزشهای لازم به طور واضح و شفاف ارائه شود.

2.  ایفای نقش توسط فراگیران بطور داوطلبانه باشد .

3.  هدف از ایفای نقش بیان شود .

4.  زمان کافی برای ایفای نقش داده شود .

5.  روی نکات آموزشی توجه نموده و آنها را پررنگ تر نمایش دهند .

6.  تجربیات ایفاء کنندگان نقش پس از اجرا مورد بررسی وبحث قرار گیرد .

7.  جهت آموزش موثرتر، می‏توان از سیاست تعویض نقشها توسط افراد استفاده کرد تا با این کار افراد تجربه های متفاوت را کسب کنند.